üþür akþamlar üstüne hasretini giyinmiþ karanlýklarda ve sessizce uyanýr yine gecelerim kirpiðimin ucundaki yokluðuna
þimdi tek satýrlýk tebessümün ýsýtýr yine beni sesinin ahenginden bir bir düþerken akþamlar ve ben yine senli bir düþe yaslarým kendimi her düþ beni seninle harmanlayýp durdukca
aklýmý alan gözlerin duvarlarýmla oynaþýr þimdi aklým düþerken bir gölgenin peþine koþarcasýna ve bir güz yapraðýna sevdamýz yazýlýr usul usul sesin karýþýp giderken rüzgarlarýn uðultusuna
ve tanýmsýz bir sýzýnýn koynunda üþür ellerim gözlerin deli bir yaðmur misali yaðdýkca baþýma
yuvasýz bir kuþa dönerim ben sensiz caresiz hasretini buram buram çekip durdukca ruhuma ve sen sustukca ben hep hançerlere gelirim lal olmuþ dilim yetmez sana aþkýmý anlatmaya
bilmem ki hangi gece döllenir bunca hasretlerin sen düþlerimin aralarýnda aþka soyunup durdukca ki bilmem benim kendimden kaçýncý gitmelerimdir sen göz yaþým olup benden damla damla aktýkca
ve yine aþk ayaklanýr içimde bütün saatler tiktaklarýnda sana koþtukca ki ayazýnda üþür ellerim sen hasretimle dansa kalktýkca
Hasan Ýpek ondört mart ikibinonbeþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
HASAN İPEK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.