gecenin gözlerine ay indiði zaman salýna salýna yüreðim hep sana göçe kalkar umutla
þimdi bütün pencerelerim sana tutsak yokluðunda
kendi karanlýðýný büyütür içimde bir baþka karanlýk ellerin tenimi sil baþtan tavafa çýkarken yavaþca gözlerimin kenarýnda uyuttuðum düþlerim uyanýr ve... ay gece boyunca sokaklarda kendini saklar
ki aþk ölüme atlamaktýr aslýnda biraz gözü kara olmak gerek ve çokça yanmak
gözlerimi kendine mevziler bir kaç damla göz yaþý kendini bilmez adýmlarým düþerken kaldýrýmlarýna ve kýrlangýçlar dönerken baþýmda cýðlýk cýðlýða yüreðim ayný serenatla tek senin adýný sayýklar
insan eceline bile sarýlabilmeli bazen ve hatta çokca sevebilmeli ecelini canla baþla
ne zaman sarýlsam sana saçlarýn düþer omuzlarýma hazanlý bakýþýn deðerken bakýþlarýma içim yanar ki gölgen bu kadar sabýkalý iken bütün odalarýmda ben yine sana kaparým gözlerimi büyük bir aþkla