denize sarýlýrken ay, buðulu gülüþlerle
yýldýzlara doðru pür neþe el sallardý
pencerelerdeki sýrýlsýklam sardunyalar…
limon çiçekleri dedi-koduya baþlar
bir miskin edasýyla uzandýðý yerden
doðrulurdu gölgeler ve içine dolardý
kaldýrýmlardaki kimsesiz ýþýklar...
gecenin soluk alýþveriþi
yapýþkan ürpertiler býrakýrken
bir evsizin avuç içlerine
martýlar umursamaz tavýrlarla
uçarlardý gün doðumlarýna...
kurgu yalnýz bu deðildi aslýnda
serçeler serenat yapacaktý
çileklere ahududunun dallarýnda
kýrlangýçlar köþe kapmaca oynayacaktý
uçuruma yapýþmýþ kümbetlerde sýrayla...
iðde çiçeklerinin iç bayýltan kokularý arasýnda
karabataklar yavrularýný besleyecekti
gagalarýnda taþýdýklarý su ve solucanlarla…
yani Ýnce Memed’le ilk tanýþtýðýmýzda
inançlý, baþ eðmez umutlarla yüklüydük
ve hep güvercin bakýþlý aydýnlýðý sevecek
kar altýndan güneþe boynunu uzatan
kardelenlerle birlikte gülümseyecektik…
aklýmýzý Çakýrdikenlerin turuncusuna takmadan
adým-adým yol alacaktýk, gökkuþaðý renklerine
böyle sözleþmiþtik hayal arasý dinlencelerle…
ve sonra veya sonunda
þartlý görülmüþ geniþ zamanýn hikayesinde
yüzümüze devþirme bir gülüþ gelip oturdu
özenti bir yaþam ve adýný koyamadýðýmýz
dizeler olup çýngý gibi sýçradýk kalemden kaðýda
italik, metalik söz dizimleriyle sayfa, sayfa…
Hatice AK/14 Mart 2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.