YANGIN VAR....
Ey Sevgili;
Derdim Zeliha’nýn derdinden daha büyük
Ve Kalbim, bir güvercin kalbi gibi yaralý
Ellerim sema’da, lakin; imaným çürük
Nazenin bakýþlarým ki, geçmiþten nazlý.
Ey Mecnun;
Bir itfaiye memuru gibi, giy tulumunu
Arþýn sahibi, açmýþken nur musluðunu
Dök ne varsa secdeye, varýný, yoðunu
Söndür sine’lerdeki, aþk yangýnlarýný.
Ey Canan;
Sordum gök ehline, yangýn nerededir
Ýçimdeki yangýn ile acep, kardeþ midir
Evrad-u ezkar’ým, yangýna çare midir
Þerh koy aþka ama, kapatma kapýlarý.
Ey Sevgili;
Ýki deli bir veli, öyle anmýþým hep isimleri
Baþým göðe ermiþ iken, yakmýþým gemileri
Güneþ gökte güzel ama kalbe de siniverdi
Derde derman için Yar; verme gazabýný.
Ey Sevgili;
Geçti dört mevsim, beþinci mevsim gerek
Çöldeki Bedevi halime bir damla su gerek
Ettiðim dualarýma, SEN’DEN KABUL gerek
Kuþanmýþken kýlýcý, seriver ömrüme sofraný.
Ey Sevgili;
Yetmez mi bunca çile bunca dert Ya Rahman
Kalmadý gözde yaþ, oluversen derde derman
Hayal perdem yýrtýlsýn, sonsuza dek aradan
Derviþ gönülsüz gerek ise, sil içimden ahýmý.
Ey Sevgili;
Býrakýn sizi bizi, Resulullah’ ý aðlatacaklar
Arkasýndan ne haltlar çevirdi diye bunlar
Ýfrit getirecek zakkumu, alýn; iþte ruhlar
Son nefeste Ya Rab! Mümin eyle kullarýný.
Ey Sevgili;
Kainatta solmayan tek renktir benim aþkým
Garip ve yetim kaldý içimde, tüm mýsralarým
Gölgesine sýðýndýðým Ey Çýnar þimdi yastayým
Baþým öne eðikken, aðlatma ne olur insanlarý.
Ey Sevgili;
Defterlerin sol taraftan verildiði, o günde
Sað cenahýmdan defterimi rüzgar gibi üfle
Kalbimin MÝRACINI, ne olur; aþkýnla beze
Ýçir þehadet þerbetini, al günahkar canýmý.
Ey Sevgili;
Lütfuna susayan Kýtmir’e, sun muhabbetini
Kýlýnsýn cenaze namazým, gýyabýmda þimdi
Vay Haline Murat demeden Derviþ eyle beni
Kul’ un isem þayet; unuttur dillerde namýmý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.