AF MAKAMINDAYIM....

-I-



Bir sevda masalýdýr bu;
Sonu nedir diye sorgulamadan,
Ýsyankar olmadan kadere….

-II-

Bütüm ömrüm boyunca
bir tek;
Sadece, þu fakiri, sadakatle ve vefakarlýkla
Aþka leke getirmeyi arsýzlýk
Geriye dönmeyi kalleþlik bilerek
Yollarda takýlýp durmayý da
vefasýzlýk sayarak
Ah edip, inlemeden ve de durmadan ileriye
baþlarýn dönük, alnýmýzýn ak ve kalplerimizin kýpkýrmýzý haline
Meþk olup;
Hayran hayran gözlerde dalýp, o engin mavi ufuklara
Bir ebediyyet halinde yürümekti
Bu masalýn konusu.

-III-

Korkaklýk mý dediniz
Onu da nereden çýkardýnýz ;
Þimdi yanaklardan bir damla gözyaþýný
Sanki yaraya tuz basar gibi yok verip yanaklara
Kör kuyulara akýttýnýz.

-IV-

O öyle bir isme layýk, öyle sevdaya esir olmuþ
Güneþin sýcaklýðýný bile eriten bal renkli sözlerin
Sahibi ve efendisidir o.
Yalnýzlýða dermandýr suskun meçhul,
Belki bir kilime desen olmuþ Desenlikilim….

-V-

Çöl arslanýdýr sanki lakabý
Gözünün görebildiðince ufka dönüktür gözleri
Mahur bakýþlarýyla eritir bütün canlarý
Kahveye renk verir gözbebekleri
Yürekleri daðlayan sesi
Ýnletir bütün gök ehli melekleri.

Harbidir onda sözler,
Fýtratý saðlam maya ile mayalanmýþ
Kartal gibidir sinesi.
Sertliði bile merhamet kokar ama
Ýnmek gerek onun kalp hücrelerinin bulunduðu diyara.
Bir Leyladýr bazen, kimi zaman da Mecnun
Zarafetinden aydýnlatýr alemi,
Türkülere konu olur bazen,
Dillerde saklý sanki bir maden.

Sözü aþktýr onun,
Dilden dökülen þeker þerbet naðmeleri
Bir tavuskuþu ihtiþamý yaþatýr,
Eritir katýlaþmýþ yürekleri.

-VI-

Af makamýndayým ama yaðmurun akýþý hangi yöne
Ýstifade etmem gerek ey yar;
Bana bir kopya versene.

-VII-

Dudaklarýn mühürlümüdür ki neden susarsýn
Bir garip edasýyla; ciðerimi daðlarsýn
Seni anlatmak mýdýr bunca kelam
Haddim midir seni anlatmak,
Hayat sende bulur hayat

Ne olur beni de affýnla rahatlat.

Sosyal Medyada Paylaşın: