ARAF'TAKİ AŞK....

Bak þimdi Araf’tayým;
Ne ölü ne de diri,
Senden geriye kalan an’larý yiyorum þimdi..

Kelimeler manasýz, hüviyetim zayi, hülyalarýmsa
Karabasan.
Kentlerin o keþmekeþliðinden kaçtým
Alevlenip har’lanýyor sinemde ateþ
Çehremdeki siyah inci ise buðulu.
Kafamda öyle derin inlemeler ki
Her dem zikrimdesin.
Sözlerimin mecali kalmadý , namýný anlatmaya
Çünkü; manaya mana katan o Aþk;
Sen’sin.

O kupkuru çöllerin sinesinden doðan,
okyanustur ayný zamanda.
Bir döþek gibi inþirah salan toprak bile
Pür nur olur
ayaklarýný basýp gezinmenden.
Ve Sen Sevgili;
Varlýðýnla hayat bulup yeniden ihya olduðum
Yokluðun ile kalabalýklar içindeyken bile kaybolduðum,
Sen dile gelince
Sustu bütün âlem, sustu inceden inceye.

Þu günaha belenmiþ ruhum
Þeker þerbet döken o inci mercan sözlerinle
Sil baþtan masumiyete bulandý.
Hani en özel zamanlar dile gelmiþken,
Adýna þiirler yazýlan sevgili!
Lal tutulan dilimde bir kor iken
Daðýlmýþ ve periþan hale gelmiþ
Küle döndüm.

Rad; rüzgârýný yollamadan
Malik, kapýlarýný henüz açmadan
Rýdvan ,Lebbeyk diye hasretle bizi beklerken
Savrulmadan etrafa
Her þeyinle gel.
Canilere bile rahmet nazarýyla bakan
Beddua edenlere amin demezken
Bir mum gibi erit katre katre
Sar beni de o alýcý doðana benzeyen
Enfes gözlerinle.

Zifte giriftar zifiri gecelerin kâbusundan
Þeytanlar iliþmesin aþk dolu gönlüne.
Sen ki, hurilere taç giydirir
Zarafetinle kâinatý eritir
Güzelliðinle âþýklarý
Lerzeye getirirsin.
Ve ayak sesleri yavaþ yavaþ duyulurken kalbimde
Hayat verirsin kuruyan damarlarýmýn
O en tenha ve hücra köþelerine.
Ve Gel ki;
Doðsun güneþ ve konsun yine
Eski yerine.

Gitme sakýn, sakýn
Gitme.
Gitmezsen, gözlerimdeki hüzün
Iþýltýlarla dolacak, dolup yakamozlara inat
Gökleri ve yerleri
Yakutvari bakýþ ile
Daðlayacak.
Esaretine al beni, prangala kalbimi,
Bir elinde hançer bir elinde nur olsun
Nurunu vermesen de bana
Varlýðýn, ebediyen gitmemecesine
Her yanda çalan tamburlar gibi
Son demde hayalimdeki
Tulu olsun derken
Gel.
Yine göreyim o nurefþan cemalini
Sinem kebap gibi aþkýnýn ateþinden kavrulurken
Varlýðým, varlýðýnla yýkansýn Sevgili.

Sevgili;
Yokluðunda þu seccadem
Vuslata özlemle ýslandý gözyaþlarýmla
Her bir rekât namaz kýlýþlarýmda
Fikrimle müþahede ettim hayalini
Yýrtýlsýn dedim aradaki perde
Týpký Pers’lerin saltanatýnýn yýkýldýðý
O gece gibi.
Gel, gel ki;
Sensizliðimin saltanatýný ve tabusunu
Yýk bu gece.
Gel olur mu Sevgili.



Sosyal Medyada Paylaşın: