DÜN GECE

Dün gece...
Sanki sel olmuþ,
Yüreðime akmýþtý,gözyaþlarým.
Ne yazýkki kurudu..
En kurak mevsimine girdi,
Göz pýnarlarým...


Biran...
Seni, söküp atmak geçti
Içimden...
Çok denedim,
Ama..
Baþaramadým.
Hep seni sayýkladý,
Ýsminle yanan dudaklarým..!

Oysa dün gece....
Senden bana kalan anýlardan..
Elime ne geçtiyse...
Savurdum, savurdum rüzgarlara,
Ölü topraðý niyetine..!

Artýk...
Hep cevapsýz kalacak,
Miþli geçmiþ zamanla sorduðun sorularýn,
Kimbilir daha kimleri boðacak,
Gözlerinden akan o sahte göz yaþlarýn..!
Kimler dinleyecek masalýný,gözlerinin içine bakarak,
Mehtaplý gecelerde....kayýp giden yýldýzlarýn..

Ben..
Nereden bilebilirdimki,
Bakýr renkli bir Eylül akþamýnýn...
Koynunda,
Senin ihanetini,benden gizliyeceðini..!
Nerden bilebilirdimki..
Senin ruhunun derinliklerinde,
Yosmalýðýn kol gezdiðini..!

Hadi geç oldu artýk...
Sen boþ ver beni,
Git sen git...bekletme yolunu gözleyenleri..!
Ýstersen...
Bir tatlý gülüþünle,
Dünyamý altüst ettiðin yere býrak beni,
Yakomozlarýn,yýldýzlarýn ihanetine isyan ettiði,
Bu sessiz gecede...

O kuytudaki,yosun kokulu ýssýz köþeye..! .
Sen býrak beni..

Býrak beni.. yine hüzünlü gecelerin koynuna,
Ben,kendi ateþinde eriyen fersiz bir mum gibi,
Usul usul tükeneyim....eriyip.....biteyim
Yok olayým...!
Bilinmez bir yola doðru çekip gideyim....!




Mahmut M.Özdemir
Sosyal Medyada Paylaşın: