** BENİ KÖYÜMÜN YAĞMURLARINDA YIKASINLAR..! **
Bugün içimde...
Sebebini bilmediðim bir sýkýntý,
Oturduðum masamda,
Baþým..
Ýki elimin arasýnda,
Saatlerce kala kalmýþým öylece.
Vakit..
Nerdeyse gece yarýsý.
Taki...
Israrla çalan telofonumun sesi,
Beni irkiltip,kendime getirmiþti.
Acaba..
Bu saatte arayan kimdi..?
Belkide...
Burda olduðumu dýþarýdan gören biriydi....!
Dayanamadým açtým telofonu,
Takatsýz,fersiz,cýlýz bir ses tonu,
"Alo kimsiniz" dedi.
Aman Allahým....!!
Bu ses...
Bu ses,Babamýn sesiydi...
Acaba burda olduðumu nasýl bilmiþti.!
Sesi neden böyle...neden fersizdi.
Sorduðumda..
"Ne bileyim oðlum,içime doðdu herhalde"dedi
Benim içimse...
Fýrtýna öncesi,sessizliðe bürünmüþtü bile....
Artýk,
Ýçimdeki yangýn büyümüþ,
Alev alev yanýyordu yüreðim.
Dillerimiz lal olmuþ,
Kelimeler,boðazýmýza düðümlenmiþti.
Yinede zar zor "Nasýlsýn Baba"diyebildim.**
**
Babam suskun...!!
**
Duyduðumsa...
Ýnceden,hafifçe gelen yanýk bir türkü sesiydi.
Sanki fon müziðiydi konuþmamýza.
***
// Eðer ölürsem buralarda
Eðer benim için aðlayan biri varsa baþ ucumda,
Eðer ölürsem buralarda..
Vasiyetimdir, beni götürsünler, doðduðum topraklara.
Beni köyümün yaðmurlarýnda,
Yýkasýnlar, yýkasýnlar.....//
Diyordu,o yanýk türkü...
***
Arada,
Bitkin sesiyle;
"Oðlum ben hiç iyi deðilim,
Ýkide bir tekliyor bu mered kalbim,
Biran önce gel oðlum"diyebildi...
***
Ah Allahým,ah...
Ýþte bunlardý,duymak istemediklerim.
O türküyse,bana birtürlü söylemeyediði,
Vasiyetiydi....
***
Babam..
Aylar sonra,
Artýk o son yolculuðu için köyündeydi.
Çok þükür,Babamýn istediði olmuþtu.
Bulutlarda yaþ tutmuþ,
Aðlýyordu...
***
Bugün Babam,
Köyümüzün yaðmurlarýnda yýkanýyordu....
Mahmut Özdemir.
18.06.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Mücahit Özdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.