Sedir aðacý.
Gel bazý bazý
gel bazý akþamlar gel
boþ býrakma sediri
sedirdeki yerini
ruh ver eþyaya ruhundan
kalbi atsýn o ölü deðil dipdiri
diri kalsýn
gel bazý bazý
hatýrla ki bizi
yad edip geçmiþimizi felekten bir gün çalalým
birlikte geçirdiðimiz o güzel
o unutulmaz günlerimizi
ne kýþý ne yazý düþünmem de
en çok sonbahar geldi mi
o son baharý
unutmam
eþya gelir aklýma
Sedir aðacýnýn dibinde
Sedir aðacýndan yapýlmýþ sediri
ve üstünde nenemin kýrk yamalý minderi
nenem jorjet’ten derdi
çiçekli bir bahçeydi sanki deseni
gelinciði kelebeði lalesi mor sümbülü
kuþlarý da vardý öterdi
nenem de söylerdi
aþýkmýydý neydi
gel bazý oturalým yine muhabbetle çay içelim
köy ketesi yanýnda sýcak bir
çay
çay içelim
hala o ince belli cam bardaklar
belki de nenemin çeyizindendi
eþyaya ruh kat ruhundan
ve bir fatiha oku ölülerimize
Sedir aðacýna dahi
15/Mart/2011/Salý/Ankara
Yüksel Nimet Apel
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.