Savaşın Çocukları

Güneþi...
Bir baþka doðuyor,
Mutlu diyarlarýn..!
Iþýl ýþýl gözleri
O þanslý insanlarýn..

Oysa...
Bir lokma ekmeðe, uykuya hasret,
Savaþýn çocuklarý.!
Onlar için yarýn yok,
Bitmiþ, tükenmýþ umutlarý...
Yeni bir güne güneþ doðarken..
Suçsuz günahsýz ölümdür bütün korkularý..!

Bu ellerde..
Kan, barut ve zulüm kokar..
Mahsun eser, sabah ruzgarlarý.

Hani bu diyarlarýn,
Gamsýz, kedersiz göçmen kuþlarý,
Hani nerde o, özgürce kanat çýrpýþlarý
Duyulmuyor artýk..
Leyleklerin tanrýya yakarýþlarý..!

Kavrulmuþ yapraklar,
Sanki..
Kan aðlýyor bütün aðaçlar.!

Birazdan..
Yer gök inim inim inler,
Göz gözü görmez, sisten dumandan.
Yaðar yaðmur gibi...
Ölüm kusan mermiler, þarapneller.
Çöker cehaletin üstüne,
Cehennemden düþen, o kýzgýn ateþler...

Ah o zalim, gaddar, acýmasýz insanlar.
Kan kýzýllýðýnda o kalýn perde,
Görünmez olmuþ, görünürdeki umutlar..!

Bu nasýl bir kindir, nasýl öfkedir.
Bu nasýl bitmez, bu nasýl tükenmez bir mermidir..
Durmadan sürülür namlulara..
Ne yiðitler, ne bebekler, ne insanlar can verdi.
Kefensiz girdiler kara topraða..!


Sinsice bir uðraþ var..
Yýllarca akacak bu kan, bitmeyecek bu sömürü düzeni
Öyle bir kör kuyu´ki; baksan da görülmez dibi..!

Bu kaçýncý beyaz güvercindi vurulan.
O bembeyaz kanadý,
Al kanlara bulanan..
Bu kaçýncý zeytin dalýydý,
Gagasýndan düþen, ateþlerde kavrulan..!





Mahmut M.Özdemir
05.08.2014
Sosyal Medyada Paylaşın: