Ben seni sabaha karþý bir þarkýda sevdim. Bir kýþ gecesi rüyasý gibi, Tanrýdan aldýðým kalkanýmla, Yürüdüm gözlerinin taþ döþeli sokaklarýna. Gözyaþlarýnda ýslanýrken, Kirpiklerinin merhametine denk geldim. Þairdim elbet seni yazacak kadar. Yerin göðsünü yaracak kadar. Hani bir duraðý olsa, Göðe çýkacak kadar. Karanlýkta Zifiri karanlýkta, Elimde idare lambasýyla, Mayakovski’nin oyununda, Uygun adým bulutlara… yürüyorum. Lili’ciðim beni sev diyordu. Ödeþiyordu bütün acýlar. Lili’ciðim ben ölüyorum.
Ben seni sabaha karþý bir þarkýda sevdim. Kalkýp sana gelecektim. Üzerime ceketimi aldým. Ellerim üþüyordu Ceplerimi bulamadým. Yolumu bulamadým. Yönümü bulamadým. Baþka bir þair olsa Çoktan saklanmýþtý Bir zamirin arkasýna. Arkasý þair mezarlýðý, Anýsý rüzgârýn dilindeki türkü. Nakaratýný mýrýldanýyordu. “Kalbim unut bu kadýný” Denkleþiyordu bütün acýlar Bir tuf-anda ben ölüyorum. Bir sabaha karþý…
N_Piyanist
Sosyal Medyada Paylaşın:
babadergo1 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.