iri damla olup küçük bir göle yað usum kirli sularý çöksün dibine maviliði görünsün en karanlýk aðaçlarýn gölgesinde bile ýþýltýlý dolaþsýn yaðmur damlalarý
geçip gitmek yok öyle ýssýz sulardan yalnýz bir kayýk gibi kayýkçý kulaçlarla savaþýrken tenha duldalara saklanmak korkmak birden bozmasýndan havanýn anýmsayýp baþýboþ çocukluðunu
umudun uçurtmasýnýn ipi elinde koþmayý bil yalnýz arkana alýp rüzgârý varlýðýný bildiðin insan eli deðmemiþ ormana bir aðacýn kökünden kaç fidan çýktýðýný gör yüksek tepelerinden kývrýl in aþaðýya gör ki o kadar uzak deðildir masmavi deniz öyle büyümüþtür ýþýklý ýrmaklarla
çok önemlidir o küçük damla kapkara gökyüzü korkar parýltýsýndan gözlerini yumar yaðmursuz bulutlar elleri baðlanacaktýr çünkü yere salýnan zehirin çatlayýp ateþ kusmaktan kurtulacaktýr toprak!
15. 02. 2015 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.