Herkesleşecektim

Sen benim ömrü üç gün olan kelebeðimdin.
Ben sana doyamadan ellerimden uçup, gittin.
Dur diyemedim.
Çünkü kelimeleri israf etmiþ olacaktým;
ve yitirdiðim her cümle sessiz çýðlýklar atacaktý.
’’Unut onu’’ diye baðýracaktý sessizliðimin sesi.
Duymazdan gelecektim; sonra yineleyecekti cümlesini.
’’Unut onu; o artk ellerin, elleri ellerde..
Kalbi el kýzý için çarpýyor.Unut onu!..’’
Sessizliðim hüküm sürecekti.
Çünkü söylemleri inkar edemeyecektim.
Elvedasý erken yarim, yeni merhabalara baþlangýç yapacaktý.
Çünkü biliyordum, bakmaya kýyamadýðým denizi kýskandýran mavi gözlerine baþkasý bakacaktý. Çünkü biliyordum; dudaklarýmýn deðdiði yerlere baþkasýnýn dudaðý deðecekti
ve benim býraktýðým izi temizleyecekti kendi iziyle.
Sonra kokumu unutacaktýn, sesimi, hayalimizdeki bebeðimizin adýný, sonra benim adýmý...
Yaþanmýþlýklarý, yaþanamayanlarý, yaþanmasýna izin vermediklerini..
Bende herkesleþecektim kalbinde, herhangi biri olacaktým..

Sosyal Medyada Paylaşın: