Gelmiyorsun

uyumak geliyor içimden,
uyumak ve yeni bir hayata uyanmak
yada hep rüyalarda kalmak..

kapý çalýyor; her seferinde ayný heyecanla açýyorum.
olur ya gelirsin, tek bir kelime etmene fýrsat vermeden boynuna sarýlýp;
’’seni seviyorum.’’ derim, karþýlýðýný beklemeden..
ve olur ya ’’bende seni..’’ cümlesi dökülür dudaklarýndan kazayla..
ve her umutla kapýyý açýþýmda karþýmdaki sen olmayýnca ayný hayal kýrýklýðýný yaþýyorum.

beraber yürüdüðümüz sokaklara gidiyorum,
oturduðumuz bir çay bahçesi oluyor ilk duraðým.
süresi dolmayan iliþkileri izliyorum,
’’seni seviyorum.’’ cümlesini her duyuþumda eksikleþiyor cümleler.
duyamadýðým cümleleri baþkasýndan duydukça yokluðu biraz daha büyüyor içimde.
onlar seviyor, onlar seviliyor, onlar mutlu.
ve benim yaným hep boþ kalýyor; özlem duyuyorum..

bilmediðim bir otobüse biniyorum sonra,
son durakta inip, hiç gitmediðimiz; anýlarýn olmadýðý yerlere doðru gidiyorum..
cam kenarýna oturuyorum,
yoldaki insanlarý izliyorum.
gözleri, saçlarýný arkaya doðru savuruþu yada huzur verici gülüþü olanlarda seni anýmsýyorum.
herkeste bir sen arýyorum; bulamýyorum..


hiç bilmediðim bir sokakta iniyorum.
bilmediðim insanlarýn arasýnda yürüyorum.
kalabalýklar içinde yalnýzlaþýyorum.
karþýlaþma ihtimaline karþý en çok gittiðin yerlere götürüyor beni ayaklarým.
özlem duyduðum ellerini tutmak, seviyorum demek geliyor içimden..
bende seni demeni beklemeden, karþýlýksýz sevmek..
ve gelmiyorsun, bir yaným hep boþ kalýyor.
dolmasýný bekliyorum gelmiyorsun..

Sosyal Medyada Paylaşın: