Geceye hürmetkâr bir þiirin tek varisi gibi
Karantinaya alýnmýþ bunca düþün içinde
Gelip baþucumdaki yastýðýn deseninde
Uykumu ziyan edecek kadar cüretkâr sözlerle
Taþralý aþk ezgileri gibi
Usulca
Gözlerini býrakýyorsun.
Hakkýnda ölüm fermaný verilmiþ bir mahkûm misali,
Apansýz geçen bir trene biniyor geçmiþimiz.
Çorak bir ovanýn ýslanma hayali gibi,
Ellerim göðün yamacýna týrmanýyor.
Zaman kekeme sanatýyla,
Akrebi kara deliklerle tehdit ederken,
Kum saatinden atlayarak ölüyor anýmýz
Dilimiz beynimize yaþamayý ezberlettiriyor.
Bir metafordu yaþamak
Ve
Kozmik bir ölüm yakýþmýyordu bu aþka.
Aynada siluetim çoðalýyor,
Kalbimi bölüþüyorlar israfkar bir sofrada.
Çaný boþa çalan bir kilise gibi,
Yalnýz(l)aþýyordu içimdeki mabet.
Ne vaftiz bekleyen var ne saadet.
Göðsümü kuþatýyor çelimsiz ordular.
Sýrtýmda nal izleri acý aðlýyor.
Bir yar/bay kýlýcýyla b/ölüyor güneþi,
Bir parçasýný bahara kuruyorum.
Yedi kere yedi maðarada uyuyorum.
Rüyamda mandalina soyarken sana,
Gözümü hicr-an çaðýna açýyorum bir Ýngiliz anahtarýyla.
Tüm haklarýmý sana ilhak ediyorum.
Þimdi ben sana tedirgin þiirler yazýyorum ya.
Susuz Ýsmail gibi topuðumu yere vuruyorum ya,
Hiçbir su çýkmayacak biliyorum.
Çiftçinin sevmediði aðaç gibi,
Yemiþimi kuþlara satýyorum.
Aðustos böceði iyiydi kadýn.
Karýncalar bencil.
Ben,
Herkese isyankar,
Bir sana evcil.
Bir sana.
N_piyanist