Aslýnda iyidik biz. Birimiz diðerimizi kanatana kadar. Asýlý suratýmýz gülüyordu mesela, Sevmek tamda bana göreydi, Sevilmek ise sana verdiðim en büyük ödül. Masada ki en büyük meze resmimimizdi. Sonra Resim düþtü, Sen düþtün, Ben düþtüm, Biz kýrýldýk...
Adil Karaoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
Adil Karaoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.