Kahrýný yüreðime, Yokluðunu ömrüme yazdýn.. Ah be sevgili; Ah be yüreðimi yakaným, Senden sonrasýnda, yaþanýr mý sandýn? Ben yokluðunu kucaklarken, Ölümle selamlaþtým; Sen bunu anlayamadýn…
Ah Iraz’ým; Ah yüreðime ateþ düþüren kadýn!
Yokluðunu varlýðýma hediye býraktýn, Yaþamak denilen bu zindanda; Çürümeye yüz tuttu varlýðým..
Iraz’ým; Ah yangýným, Keþke gözlerime dalabilseydin.. Ve görebilseydin bendeki seni; Gözlerin yaðmur yaðmur yaðardý.. Sen yaðarken; Benim yüreðim kanardý…
Iraz’ým; Varlýðý yüreðime hasret diye yazýlan kadýn!
Yokluðunun þerefine içiyorum, Bu bilinmezlik beni öldürecek biliyorum; Ýþte sýrf bu yüzden, Sensizliðe inat; Gözlerimde sen, Sözlerimde sen; Yazdýkça yazýyorum…
Iraz’ým; Sevdasýnda yandýðým kadýn!
Bir yudum mey, Bir yudum duman; Bir yudum sen içiyorum.. Ve þerefsizliðine dünyanýn, Aðýz dolusu küfür sayýyorum; Sonra susuyorum.. Önce sana, Sonra yokluðuna; Sonra da kahrýma susuyorum.. Verir misin bana bir yudum sen? Susuzluðum dinsin, Ve bitsin yokluðun.. Sunar mýsýn, bir yudum sen? Ömrüm þenlensin…
Iraz’ým; Özleminde tükendiðim kadýn!
Ne zaman yazýlacak, vuslatýma varlýðýn? Ne zaman gülecek dudaklarým?
Iraz’ým; Dinmeyen yangýným, Bir yudum sen diliyorum.. Bir yudum sen’de hayat bulurken; Bir yudum sen’sizlikte boðuluyorum…
Ah Iraz’ým; Ah gelmeyen kadýn!
Bir imzalýk yerim kaldý, Haydi, vur kalemi kâðýda; Ya öldür, ya da yaþat! Hayatým baðlý tek bir imzaya, Senin sýran Iraz’ým! Ya soldur, ya güldür; Ama sakýn susma! Sen susarsan, Ben ölümle kucaklaþýrým; Sen bilmiyorsun aslýnda, Yaþadýðým falan yok! Ben rolümü oynuyorum; Týpký sen gibi…
Iraz’ým; Kanýma giren kadýn!
Ya bulacaksýn beni yoklukta; Yahut ben “son” bulacaðým yokluðunda.. Iraz’ým, can yarým; Sensiz her þey yarým.. Yokluðunu ömrüme yazma artýk; Gel, gel de kavuþalým…
Iraz’ým; Sevdasýnda lime lime olduðum kadýn! — Terk etmiþ olmana raðmen; Hâlâ sendedir aklým Iraz’ým, gel de son bulsun kahrým…
byHaktan Sosyal Medyada Paylaşın:
byHaktan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.