Modern þiirlerin eskicisi gibi
kýrgýnlýklarýmý
kýzgýnlýklarýmý
sevdalarýmý
düþlerimi
çýðlýklarýmý
An(ý)larý biriktirip
Karýþtýrýyorum sözcüklerime
Yanlýþ bir kavþakta kýrmýzý akarken acý...
Biri ölüyor, biri sað çýkýyor
Biri hüküm giyerken,biri sefa sürüyor
Çala kalem yazdýklarýmýn...
Kalay makamýnda sözlerden
buhar olup uçuyor güneþsizlik.
Alýyorum tanýþýklýðýmý
karaktersiz bir sýfat tamlamasýndan.
Býrakýyorum acemi bakýþlarýmý kenara.
Kim tutarsa tutsun gözümden düþeni
olmuyor umurumda...
Yüreðimin sivri kayalarý selektör yakýyor
tiril tiril hayatýn yaralarýna..
Ýki büklüm gülme ile
yol veriyorum sahabe gibi gidenlere...
Rahmet vadilerinde
umutlarým ýþýktan körleþerek diz çöküyor.
Suya taþ atmýþcasýna
büyüyerek daireler çiziyor kelimelerim....
Geçiyorum yýkýntýlardan,eski mezarlardan
anýmsamada yeri olmayan, taþ kümeler arasýndan...
Ilýk bir gülümseme hazýrlýyorum
giriþteki boy aynasýna...
zimmetime geçirdiðim ilkbahardan...
Nedense gülümsemeli bir pazartesi diyorum
ve yanýtýný bulamadýðým bir þey koruyor beni
Üç ayaklý iskemleye özenen insanlardan.
söz þiirde aðýrdýr ,dur be kadýn desem de
tutamýyorum kendimi
Tana kucak açar mý sabah hiç....
Onca kalabalýk küçülüyor birden gözümde
bir ses,bir nefeste,dönüp dönüp bakýyorum ayný yere.
Ruhumu az mý yatýrdým bu fýrtýnanýn beþiðine
kanadýnda az mý baþým döndü durdu kahramanýmýn.
köprüden önceki son çýkýþtý hep O’na varmak istediðim.
Sol çekmecemde sakladýðým delikanlý bir fotoðraftý
dallarým boþuna diz çökmedi varlýðýnýn önünde..
Eksilmeyecek sen yaþadýkça bende yerin.
bir kez vurmuþ bahtýn ,damgasýný rengime.
Aþk soluðum,küçük boyacý çocuðum,
dile dökülmeyen tenhalarda çiy ol yað üzerime.
leyli aþklarýn vebali dolansa da boynuma
eski bir kývýlcýmla dönüyorum yine yangýn yerine...
Ferda Özsoy
Þiirime ses olan Sevgili Sevinç Ýnal hanýmefendiye çok teþekkür ediyorum.Sesinize nefesinize saðlýk efendim.Çok sevgilerimle...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.