Git gide büyüyor ýzdýrap ateþim. Biliyorum piþmanlýktýr kardeþi. Günleri deðilde , dertleri sayamaz oldum. Hangi antikacýya býraksam hislerimi.
Þimdi yavaþ yavaþ söndürüyorum güneþi. Sanki kýsýk bir mum alevi. Siyah beyaz bir film gibi. Her seferinde aðlatmayý baþarýyor bizi. Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Ozan Vural Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.