KAFİYEM
Bir varmýþ kimse yokken.
Sonra ikiye sarmýþ aniden.
Kaça satýyor üç gelen var mý geriden.
Kaçanlarý gördük hani kalanlar nereden.
Þimdi sen ne dersin ya da neden.
Gidersen içimden can çýkar bedenden.
Söylesene hayat kaça alýr þu derdi elimden.
Kader kaça yazar þu meyi hesabý kessin þimdiden.
Feleðin kaçýncý tokatý bu kini neydi.
Acýya mezar kazdýkta dua’yý bilen kimdi.
Arþa bir dua býrakýyorum burada þimdi.
Ve sadece kabul olmaktý tek dileði.
Anlatayým seni þimdi dinle benden.
Düþlediðim de seni içim geçer geçtiðinden.
Sattýðým alýn teri mezesi içtiðimden.
Bu kaçýncý güz bitsin artýk kan damlar yüreðimden.
Azap baþa sarýyor yine her gece yeniden.
Ve satýyor bugün dünü acýsý derin harbiden.
Batýyor sustuklarýn hiç sesinde çýkmýyor inceden.
Yollarýný gözlemekle haber gelmez gidenden.
Gün aðlýyor ise sebebi güneþten.
Yaðmur yaðýyorsa topraða hasretinden.
Ve gelirsen sakýn gitme benden.
Biterse geldiðinden.
Ve de gitme benden.
Zaten memnun da deðilim geldiðinden.
Elbet zaman geçer ve biter seneler.
Hadi baþlayalým kaldýðýmýz yerden.
Susuyorsam sevdiðimden.
Aðlýyorsam güldüðümden.
Tesbihim daðýldý derdimden.
Hadi gün gibi doð yeniden.
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Ozan Vural Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.