Neden aydýnlanmýyor þu kahrolasý gece. Neden ýþýk vurmuyor þu karanlýk düþlerime. Þu güneþ ,benim pencereme doðsun bir kere de. Aslýnda çok kýsa derdim, Bir anlatsam, tek hece. Duyulmazlar da oturuyorum. Anlamazlar sokak, yedi numarada. Postacýyla hiç tanýþamadýk. Bu gidiþle uðramayacak oda. Yalnýzlar bulvarýnda geziyorum. Nedense burada da yalnýzým. Dost kafeye giriyorum. Çayýmý yine yalnýz içiyorum. Elimde eski bir adres. Sevdanýn sokaðýný arýyorum. Belki o bilmiyor ama... Ben onu çok seviyorum. Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Ozan Vural Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.