yaþamak güneydoðulu bir kasaba serinliði iþte þurada parmak izi bir gerillanýn burada da faili meçhul cinayetler Dicle’nin vebali hiç bitmeyecek kýpkýzýl akacak bütün kollarýyla korkuyorum mutlaka ikiye bölecek insanlýðý..
dedim ya burasý güneyli bir kasaba; Nuh’un gemisinden el sallayarak Ýpek Yolu’ndan ve kurumuþ derelerden geçilir dokunmadan bilekleri dövmeli bir annenin acýsýna ve iliþmeden bir Türkmen kýzýn sevdalýsýna esmer mi esmer gülümseyen..
hiç bir þey anlamýyor beþikteki Ýsa’dan ineklerin ve çiçeklerin yunduðu aðýr kokulu sulardan eþikteki fýrtýnadan anlamýyor namusuyla ölmek istiyor pembe güllere ve panjurlara inat yani kasaba bitince ve ebe kör olunca hemen..
ey kendini asmak için ibriþim urganlar arayan esmer kýz! ey yüzünde gülücüklerden menderesler gizleyen! .. bu siyah ve lüle saçlar senin aldýrma Ýsrailoðlunun safran ineðine ve küskünme Mezopotamya’nýn dað kokulu çiçeðine bölüþ sevincini; hüznünü bölüþ Süryani kýzlarýn saç beliðine benzeyen en hoyrat çýðlýðýný bende unuttun beni öldürmek için
hüznünden utanýrsan kederimden öleceðim -geçen senin gençliðindir Cudi’nin baharý deðil- ey sevgili! bir ünlem seslen sen gülümseyeceðim..
güneydoðulu bir kasaba mezarlarýna bakarken bir freskten yontulmuþ yüzümü görüyorum ertelenmiþ gülüþleri gözlerimin heybesinde ’beraatun minellah ve elif lam mim’ babamýn, miras diye býraktýðý; tarihe dipnot düþülmüþ bir bayramým yok çýrýlçýplak gülümsüyorum güldükçe yaralanýyor utanýyorum ve borçlanýyorum çocuklara ve Allah’a acýlar ayrýlýklar savaþlar ve generaller çoðalýyor tam da her þey bitti derken kavruluyor aykýrý esmerliðim dilimde kekre tadý kelimelerin ve güvenini yitirmiþ sevdalarýn ürperiyorum yaþamak berzahýndan geçerken..
anlasalar seni anlatacaðým daðlar ovalar gerillalar ve kumandolar taþ atan çocuklarýyla ýrmaklar bilsem ki yeni bir aþk doðacak yeni doðan günle tanýmadýðým tüm kadýnlara mektuplar atacaðým senden kurtulmak ve emanetimi almak için yoksa þiirim kötürüm kalýr ve ahým yayýlýr çocuklarý büyümüþ bir kasabanýn sokaðýndan dünyaya -ortasýndan nehir geçmeli mutlaka- ki böyle yerlerde çocuklar hiç gülmez ve yabancý esmerliðine taþ atarlar genç kýzlarýn;
-serçe öldüren bir sapana dönmüþtü çocukluðum anýmsýyorum; el yordamýyla hüzünleniyorum-
taze ölmüþ gelinler gibisin gönlün uzak metropollerde camlarýn tozunu silerek vitrinlere ve düþlere utangaç bakireler gibi gizlenerek eðip baþýný soracaksýn belki de; ’ yüzüðünü yitirdin, göster bakayým ellerini bana uzaklardan ne getirdin..’
o vakit yýldýzlar kayar ve ay yitirir ýþýðýný iþte red edilen sevgim büyümeseydi böyle gözlerim kararmaz ve bir cinayete hazýrlanmazdý ellerim bak iþte bir serçeyi uçuþundan vurmayý düþlüyorum ötelenmiþ esmerliðim git gide büyüyor bir generali mutlaka apoletinden vurmak istiyorum ve bir mezarlýktan toprak sipariþ etmeyi..
anlasalar anlatacaktým Kürtler Türkler ve dünyanýn bütün sevdalýlarý korkunun çerçevesine resmedilmiþ bir ihaneti kucaklama zamanýdýr buralarda kasaba upuzun bir hicraným vardýr þairim ve zaman kasaba sabahý aynaya bakarsam kuþlar sürüyle ölür sahi bilinçaltý bir ihanete dönerken yaþamak ben hep neden ölümü anýmsatýrým
dedim ya dinleseler anlatacaktým daðýn ve rüzgarýn gizlediklerini ama sesim sesine benzemiyor diye vuruyor beni insanlýk güzelleþiyor yaram; alkýþ istemiyorum hüznüme ve acýlarýma sizin de yansýn canýnýz! aþýðým öyle bakmayýn yüzüme nolur öyle bakmayýn rededildiyse kimliðim sevdam ve esmerliðim edildi beni utandýrmayýn; yaramý azdýrmayýn..
ah ki kimliðine insan yazdýrmalý þair galeyana gelince kalabalýklar ki yüreðini söküp göðün ellerinden onu öldürsünler yoksa bir gün geri isteyecektir sevgisini bakýþlarýný kara gözlerinden yarin; ve insanlara yazdýðý bütün mektuplarý bitimsiz bir güvenle yaþlý kadýnlara sunmak için
Sosyal Medyada Paylaşın:
Rampaların Ustası Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.