// hep giryan u periþâným adým derd u belâsýndan pür mesrûr u þâddýr caným belâ u derd safâsýndan //
bana hüseyin de diyebilirlerdi ama hasaný seçtiler ve o dikenli mintaný gül diye üzerime biçtiler yani hikayesi ile iniyor isimler dünyaya menzilinde keder kederde aþk aþkta yalan doyasýya adýmýn ha’sýný basra’dan getirmiþti babam san’(cýs)ýný kerbeladan ne þývgýn büyüyebildim kan revan içinde ne boyum yetebildi sevdaya // veled u padiþâh birdir indinde ismi sübhanýn incidme zican olaný kuludur o da Hüdâdanýn //
sokaklarýnda imamlarýn zangoçlarla kolkola yürdüðü ezan sesinin çanla örselendiði savaklarýnda dut aðaçlarýnýn zamansýz döküldüðü bir köyde baþladým hayata
daha kendime yetemeden geçirlidim acýnýn baðlarýndan köklerimden baþladýlar budamaya acýya sancýya geçtim müþfik kucaklardan sakar bir müderrisle lal bir mevlidhan büyüttü beni bir mum gibi yana yana biriktim kendi gövdemde o yüzden farklý inanýrým Allah’a ve insana bir çýban gibi büyürüm zamanýn ruhunda aðýt yakýp dert derleyip sýðýnýp þiire anonim isyanlarla // görmüþem zühre-i aþký ta ebed divaneyem ol cemalin þem’ine yanan bir pervaneyem //
hasan dediler bana çünkü yanlýþtý bazý adresler ne bir yol haritasý vardý ne de hicret edilesi emin beldeler çiçekler açarken çarmýhlar çarçýra meydanýnda bir suskunluða gömülmüþtü tarih o çoðul suskunluðu buðulu bir eza ile soluyordu çatýsý aþk ile damlayan evler usul bir alevdi yaþamak hep çocuk kalýyordu hafýzalarda bazý resimler ve kutsal zamanlardan arta kalan daraðacý erguvan bakýp bakýp ayrýlýþtý ömrümden temmuz baðbozan!
// ne diyeyim halim üzre gayrý tek kelâm eylemem figâným eriþir kab-ý kavseyne duyulur ta en ednadan// Sosyal Medyada Paylaşın:
Rampaların Ustası Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.