Rampaların Ustası

aşkar


milattan önce miydi seni ilk görüşüm
yoksa sonra mı
gözlerinde ela bir bezm-i elest
cennetten kovulan ben miydim
yoksa Muhammed miydi
orumcek ağlarının ardındaki
kuma saplanirken suraka
tedirginken lat menat uzza
mekke kaynıyordu
dumanları medineden gorulmekteydi..

anadoluda halk toplanmaktaydı
kar yağıyordu ahmed arifin şiirine
nataşaları pazarlarken sosyalizm
kendi evlatlarını harcamaktaydı kapital dünya
dilimi yaralamıştı bir isyan
kara kıtanın esmer çocukları
kendi ruhlarını kemirmekteydi
afrikada elmas tozlarının arasında

ırmaklar boyuna yanlış yol haritası taşıyordu
tütünü unutmuştum
fay hatları cebimdeydi
mektubun cüzdanımda terlemekteydi
sen durmadan ağlarken
washington ağzını dayamıştı
ortadoğu kuyularına
dinibütünler tekirdağ rakısına
yusuf kuyuyu zuleyha aşkı terk etmişti
kanayan bir ur yalımı gibi
patlıyordu ortadoğu tam ortasından..

ikbal miydi tutan elinden zarifoğlu mu
ne fark eder ki
edebiyat fetretteydi
aşk kelimelerde
çocuklar panzerleri dövüyordu kurdistanda
üşümekteydim cizrede nemli bir otel odasında
valizimde gazali’yle kafka göz göze ağlamaktaydı
baz istasyonları ve yollar ölüme uzanmaktaydı
istanbul çalkalanmıştı
hükümet sarsılmıştı
sosyal medya sallanmıştı
ayakta dikiliyordun öylece
gözbebeğinde binlerce mana
yaralı dilimden başka ikramım yoktu
suçluyduk herkes kadar
herkes kadar suskun
suriye miydi cinayet mahalli
filistin mı arakan mı yoksa Kürdistan
öldürülmüş binlerce çocuk gülümsüyordu
sessizliğimizin tam ortasından ..



Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.