düþten düþtüm, arýyorum sandalyenin tek ayaðý eksik düþ olur mu? oturduðum yerde sallanýyorum arkam bana dayalý diye gülüyorlar tiye alýyorlar aðzýma kadar gelip içine dönen kadýný
burnunuzdan gelsin desem bunca yediðiniz düþler yere kapaklanýn aðýrlaþan midenizle parçalayamayýn el deðmemiþ düþlerimi
o ayaðýnýzýn altýna alýp çiðnediðiniz bir bohçaya sýðýþan düþler benim istediðim anda açacaktý kurusa bile dallarý þu tohuma kaçmýþ biberlerin kýrmýzý yüzlerinde bir merak yarýnýmýza abanýyorlar var güçleriyle
kimi düþlerin cýlký çýkýyor kalmaktan elsiz ayaksýz boyunlarýna davul takýp çalasým geliyor bir kaç uykusuz dizeyle sabaha yürüyorum
kaç kiþi var düþleri araklanmýþ yüzleri nehir insanlarýn tökezlemeyen bakýþlarý odaklanýyor düþ hýrsýzlarýna taþ taþ üstüne koymayanlara insan kýlýfýný çýkarasým geliyor üstlerinden katasým geliyor ömür mavisi konvoya gücüm var biliyorum nedir bu öne sürdükleri ývýr zývýrlar yine düþten düþe düþerim!
28. 01. 2015 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.