geceydi henüz
ay gölgeleri
adýný bilmediði bir zaman uzantýsýnýn kalp atýþýydý
iç çekip çekinirken
rüyalar
adýmsýz çýðlýklar
þüpheye düþürüp kendi eksenini
karanlýða bakamayan çocuklar gibi
sustururdu hücrelerin terkisini
aslýnda
Ýrsi karanlýðýn cephesidir göz çukurlarý
kirpiklerin uykuya dalmýþ halinin panikleri
saðanaksýz yaðmurlarýn kimsesizliðinde savaþýrlar
derler ki
hisli terazilerin ensizliði
devrilir evrenin ötelerinde
ama sen inanma
kýzýl kanatlarýn üstündeki ufuk,
kazanýr sevginin perdesiz halinde
anýmsadýn mý
rüya uyur
yarýnlar uyanýr
....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.