babamdan biliyorum sýcak bir selamla baþlayan mektuplar üç gün yol gitse de soðumaz.
nereden baþlasam bilemedim üþüdü ne giydiysem içim,içimden usulca bir kalem çýkardým uzun zamandýr tatlý bir gülüþün merhabasýna uzanmayan ellerime verdim. derin çizgiler var ellerimin aynasýnda savaþ sonrasýna benziyor öncesi zor olsa da ama güldür bilirsin gülleri severken koparmaktýr aþklar. kendime seslendim,sana söylendim biri gözlerimin önünde gülse,güvercin uçursa kalkar masadan ellerim, birleþip koþacaklar bilirim. ah!güzel dostum ne çok isterdim.
koþmadým desem yalan olur/ güvercin uçurdum uçurtma yaptým gözlerimin gördüðü her yer benimdi kimse kimsenin sýnýrý deðildi, yoktu sevmenin sýnýrý koþmanýn bir gün gözlerinden vurulacaðýný hiç bilmezdim. bilmezdim uçurtmalarýn da kanatlarý kýrýlýr/ bir daha uçamazlar. ah! güzel dostum bunlarý da öðrendim.
yola düþecek bu mektup, sana vardýðýnda yüzünü yaralara çevirecek çünkü pusula en çok yara yönlüdür / ellerine aldýðýnda üç kez dön yüzünü güneye orada daðlar yüzleri kurak,elbisesi napalm kokuyor/ taþlar çatlamýþ yerlerinden kýzlarýn saçlarýný saklýyor göreceksin! göreceksin bir kavalýn türküsü nasýl dövüyor suyu! sudan çýt yok,ölmüþlerin diliyle susuyor../ hâlâ oradamýsýn diyeceksin,oysa ben baþka yaralara / kendi yaramdan gitmiþim ah!güzel dostum zaten kendimi yanýmda hiç görmedim.
aldýrma sen,sararan yüzüm gelirsen yeþerir ýslak tutmak zorundayým,tutunmakla geçen bu hayatta belki üç güne bu mektup eline yetiþir/ ah güzel dostum! beni üç günlük bir dünya diye kaç bin yýl kadar uzun unuttular,sorsan yüzleri dip-diri aklýmýn evinde ara sýra gözlerime uðruyorlar aklýmdan sarkýp yaþ düþürmeye. caným dostum! sýr bozuldu tesbih daðýldý nar çatladý eskimedi yine de ölümün tadý. yaþamak bozuk saatlere ahenk,dilediðinde duruyor. harflerden deðil,yaþlardan yazdým sana ah!güzel dostum senden baþka öldüðümü kimseye diyemedim.. ’ yüksel batu Sosyal Medyada Paylaşın:
Bager Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.