Güneþ umudu kaynatýrken göð(s)ümde
Sýrt sýrta uyuyan bulutlarýn gölgesinde
Düþ kayýðýmý uðurluyordum mezopotamyanýn ýssýz baðrýna..
Süzülürken ellerimde çivit mavisi
Yediveren gülü taktým iki yakasýna.
Varmadý dicle kýzýnýn kadife yalnýzlýðýna
Boðuldu fýratýn oðul sancýsýnda.
Diþi topraðýn rahminde acý fokurduyordu,
Buðusu kamýþ damlarýn kimsesizliðine akardý
Gecenin derinliði çökerken esmer bahtýma
Nehirlerin (ç)aðlayan sessizliðinde
Gözpýnarlarým yýldýzlarý yýkardý..
Ay karasý gecelerinde içime eflatun hüzün dolardý
Çaresizliðimin acýsýný yastýk baþlarýna basarken
Fýratýn demiri döven kýzgýnlýðýnda
Diclenin gelinciði kanardý..
Sapanýmý býraktým kerpiç evimin oynayan merdivenlerine
Tütsü yakan ellerimle güneþe uzandým
Acýyý öpen dudaklarýmda sýzý çatlarken
Yüreðimin doðusunda kangrendi güneþ sevdasý
Kesiliyordu
Sýrmalý saçlarýndan yalýnayaklý sevdam.
Ve fýratýn oðul sancýsýnda
Dicle ölü kýzlar doðuruyordu vakitsizce,
çorak yataðýnda..
Sazýmýn ince tellerinde yaralý türküm aktý
Kist tutan mecralara,
Güneþin pul yanaðýndan katmerleþti sevda
Kýsýr bir döngüydü gök dilimin ucunda..
Sularý karýþmazken,
Fýrat sancýsýnda can alýyordu
Diclenin efsuni yüzüne hüzmeler çarptý
perçemine kývýlcýmlar tutuþtu
Aðzýnýn kenarýna sýcak ölüm iliþti kendi tabutunu taþýyordu
Fýrattan (g)ayrýyken..