mamo, aklýna çöl karýþmýþ dedikleri bendim. su artýk geçmeyecek içimden sevr yalnýzlýðýna býrakýldým yine bendim vahasý ah olan eþik arasýnda duran kalbiyle daha inmeyecek berrak sulara karadýr dökülen hayat gözlerimden.
bir ayaðým masaldan bastým kendi hikayeme sesimi unutturdu bana nicedir baþka aðýzlarýn yerine de susuyorum. bir elim boþtadýr ah mamo diðer elimde hayatým nereye býraksam suskun eðreti kapkara bir kýpýrdamadýr..
suyun götürmediði yüzümün taþlaþan dalgýnlýðý döküldü içime sanki artýk boþluklarým doldu. bak bu benim kalbim dünyanýn bütün kýtalarýný gezmiþ kadar yoruldu.
kalbimdeki ben,mühür ömrümü kanatan gölgemin kahrý var yollar ancak beni anlar mamo. bir mümkünsüzlük varsa her gün durup, dünyaya bensiz bakmaktýr aðýr aðýr..
/yüksel batu
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bager Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.