Bir Dünün Ölüsü Yarın
Bager
Bir Dünün Ölüsü Yarın
sözlerini unutuyorum söylemek için yürüdüðüm yolda.
yol uzuyor
unuttum kendimide
sana yetiþmek için.
geçtiðim her yer diriliyor karþýmda
ah! anla ömrü yarýladým bu uðurda..
sana bir dünya býrakacaðým
ardýmda.
söz tükendi kursaðýmda
her sözü on defa yaþadým
henüz söz deðmemiþ gömleði ver bana
beni hep,hep ayaz hatýrla..
omuzundan düþtü, kýrýldý tahtý baþým
sana saðanak yaðan yaðmurdan bir damlaydým
deðmeden çamura omuzunda durdum.
hiç bilmedin
h’iç
her damla topraða düþmek ister oysa
yiten yaþým..
safýnda ayrýldým sürünün kýsa bodur çelimsiz ayaklarýmý çektim
bir daha ölmek için büyümeliyim
yüzümü çevirdim gün ortasýna serilen mavi çarþafýn göðsüne diktim
büyümemiþ gözlerimle büyülenen yaþam aðusu
beni hep,çocuk hatýrla..
ellerim çok bekledi seni
kaç deste karanfilin ömrü avuçlarýmda yitti.
kokusu hala kapýndadýr belki
sen bilmezsin dünlerim ölüdür koynumda
içimde bir þehrin tenhalýðý
güncem doðum
solum yazar
saðým ölü
(s)aklým mezar...
kendimi gömecek kadar yaþadým
ben hep,hep an....
/yüksel batu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.