Ayaz bir kýþ günü bulmuþ karabaþý. Onunla geçirmiþ hem yazý ,hem kýþý.
Gelmeseymiþ anasý büyük þehre, Sahip çýksaymýþ babadan kalma tarla,tapana Yadigar bilseymiþ iki evladý, Evlenmeseymiþ bir nemrutla, Belki eli tiner deðil, kalem tutacakmýþ Alinin.
Anasý deðil ,bacýsý tüter olurmuþ bazen gözünde Gidermiþ ara sýra uzaktan görmeye Ýzlerken aðlarmýþ iki belikli kardeþine Ve utanýrmýþ erkekliðinden , Sahipsizliðinden.
Yine depreþmiþ Alinin özlemi Çöpte bulduðu bebeði sarýp sarmalamýþ Öyle ya kardeþinin doðum günü Kapýnýn önüne býrakýp gitmekmiþ niyeti Hýzlandýkça ,hýzlanmýþ adýmlarý Acý bir fren . Ve "sakýn uyuma oðlum "sesi çýnlamýþ kulaklarýnda. Kimsesizler mezarlýðýnda dinlenirken ruhu, elindeki bebek kalmýþ baþ ucunda.
Artýk dilsiz ,saðýr kulaklarý Topraða sarýlý ,olmayan umutlarý Bir masal, Bir yazgý deðil ama , Bir roman kadar aðýr Alinin yaþadýklarý.
Dilek USTA Sosyal Medyada Paylaşın:
Dilek USTA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.