þiir yanýmdan geçtin sabahtým elimi uzattýðýmda bir kaç adým ileriye gülüþünü tutuyordum sevginin çýktýðýmda bir zerdali aðacýna çaðla çaðla bakýyordu gözlerin deðer diyordum sonrasýnda baþýmýn etini yiyen özlemine
sen tarafýndan yakalamak için hayatý her tür engelli koþuya vardým kalsam bile en arkada yeterdi yolunda olmak sevdanýn þarkýlarý yürekte eriterek koþmak ayaza karþý vurup göðsünü damlamak ateþken buz gibi suya
su yanýmdan geçtin ýlýk denizimde gezindi ayaklarýn kayalarýna çarptý dalgalarým ne zaman ölgün bakýþýna rastlasam hüzzam dinlendi kýyýlarda dansý býraktý aþýklar hava karardý
kapattým gece yanýný senin örttüm yýldýzlarla bir baykuþ tünedi gölgesiz aðacýma koþtum içimdeki karanlýk ormanda ay aradým yoluma yansýyacak gece kuþlarý sensizlik öttü sazý aldý eline cýrcýr böceði kaç naðme yazdý ucu kýrpýk kâðýtlarda leke oldu yalnýzlýðý
sen yanýmdan geçtin çocuktum bakýþýndan utangaç
22. 01. 2015 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.