Bir yolcu, aðýr adýmlarla tek- tek, Derin gözleri ile usulca süzülerek! Bir yolcu, eskili elbiseleri periþan! Bir memleketlisini arar gözleri, üzülür. Yerinde yok! Ýçini çekerek...
Bir yolcu, özel edâsý ile yardým için gelen, Derdini anlayanlardan, istemeden- güvenerek, Bir yolcu geçti usulca, bakkal!... Bakkal, Yerinde yok! Gördü; perdeci olmuþ yeri, Ýç çekip- üzülerek...
Bir yolcu... bir yolcu geçti. Belki, bir daha gelmemek üzere, Eyvah!... gidecek! Bir umud söndü: Sonsuza dek.
Kadir Yeter.TRABZON.
Sosyal Medyada Paylaşın:
kadiryeter Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.