Yalnýzým desem; Yalanýn en büyüðü olurmuþ. Ve aþýklar her gece bin bir yalanla uyurmuþ. Býraksýn sitemini göçmen rumuzlu kuþlar, Sýrtým dayanaðýnda kalsýn hasretinin. Ömrümün baþýnda en militan aðýtlar, Temyizinde ikbali kuþkulu sancýlarýn. Ben yokken kanarmýþ bu kentin sokaklarý, Aðlarmýþ üþüyünce yüzü rüzgarýn. Artýk kendini yaksýn istiyorum müstakbelin kirli közü, Ve ne olur beni bana býrak, Býrak ki yaralansýn gönlümün hüznü...
Yalnýzým desem; Sokaklarýma senden yangýnlar bulaþýr. Sonra mahmuzlaþýr güllerin dikeni. Bir kahrýn pençesinde uzar geceler. Ve her þiire boynu bükük düþer heceler. Biliyor musun? Kan bayramý hicran orucundan sonra baþlarmýþ, Ve adýna aþýk denilen herkesin yakasýna Bir yalnýzlýk gülü takýlýrmýþ.
Yalnýzým desem; Gök kubbe hayatýn ihanetindedir, Ve yüreðinde her aþýðýn faili meçhul cinayetler iþlenir, Sonra kuyruðu yýldýzlara takýlýr gönlümde uyuyan yeþillerin. Sonra insanlar görürsün yaðmur bekleyen, Oysa o beklenilen gözyaþýdýr efkarýna peçe bulaþmýþ bulutlarýn. Biliyorsun türküsü aðýttýr hep yokluklarýn. Sen içine bent olursun bu þehrin, Geliþin gidiþine müpteladýr güzel. Þimdi ben; Hayatýný yüklediðim tüm cümlelerin, Sonuna en büyük ünlemi koyuyorum. Ve biliyor musun artýk çok üþüyorum.
Yalnýzým desem; Sabahlarým koþarcasýna yürür akþamlarýna, Duvarýmda sürgün edilmiþ gölgelerin haykýrýr. Ve bir mum alevine çarpar nefesi içimdeki o esmer çocuðun. Hayatýn rýhtýmýna vururken dalgalarý nefretin, Dualarým gelmelerin üstüne hep, Ve aðzýmda en kor hali sözcüklerin. Eyy gözlerinde bir ömrü yitirdiðim güzel. Kalmadý bilesin hiç tadým. Senden tek dileðim; Hani o ilk benim keþfettiðim dudaklarýnda kalsýn adým.
Engin Badem -acemiþair-
www.siirgezginleri.net
Sosyal Medyada Paylaşın:
ebadem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.