YİNE ÖLÜM

YÝNE ÖLÜM

Yokoluþumla geliyorum yanýna
Usulca sokuluyorum yamacýna
Sevmiþtim biliyorsun, deli gibi hemde!
Ama bitti artýk bir tanem
görüyorsun ki elimde deðil.
Bana sorsaydýlar eðer, baþka bir ölüm isterdim,
ve asla yanýnda olmamayý.
Ölümden beter inan yanýnda can vermek.
Çok erken oldu bu gidiþ.
Hani seninle dans edecektik
hani rüyalarýmýzý paylaþacaktýk,
hani ‘’bu akþam ölürüm’’ü dinleyecektik!!
Nerde kaldý ‘’haniler’’ ne olur konuþ!
Benden sonrasý için sana huzur diliyorum.
Hep yazardým yazmasýna da
inan istemezdim bu hüznü.
Satýrlarýmda kalacak zannederdim,
Hep saçma düþüncemin kaðýtta ki
iz düþümü varsayardým….

Ne bilirdim böyle sonu!
Ne bilirdim ölümü!
Nerden geldi þu kahpe yokoluþ!!

Hayýr ölmek için çok erken
Ýstemiyorum, ne olur býrakma ellerimi……


Muhsin DEMÝR
29 Þubat 2000

Sosyal Medyada Paylaşın: