insan insanýn suyudur, ateþidir elinin uzandýðý yerdir su kaynaðý patlamaya hazýrken volkan
þu donduran günlerde kaç adým gerek içimizdeki güneþe varmak için zor olsa da kalbimizdeki tarihi silmek kýrýk dökük harflerle yazýlmýþ emrimize amade döküman
kaç ayrý rengin birleþimidir üstümüze giydiðimiz hýrka çürük mavi bir sandalye oysa seyirlik oyundaki yerimiz iki günlük dünyaya armaðan seyircileriz
dýþýna çýkmak isteriz yaþadýðýmýz bahçenin duamýz dýþarda kendi göbeðini kesemeyenlere ve masum hayvan yer kendi etini
mürekkebi akar gözyaþlarýmýn yýllar önce yazýlmýþ sayfalara böyle olmamalý derim insan derisini kendi boyamadý sýrtýndaki kürk deðil ki el emeði karanlýða terk emek bir kedi deðin týrmalayamaz aç gözlüleri
içimizdeki güneþin taþla, duvarla içi boþaltýlmýþ insanla gerilmiþ önü insan arayýp bulsa insaný baksa yerinde midir?
07. 01. 2015 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.