ben sana dargýným
dudaðým üþüyor bilmiyorsun
sesinden öpüyorum kýrlangýçlarýn
ne çok gece eðiriyorum ayýþýðýnda
her defasýnda yüreðim çarpýyor bilmiyorsun
gelecek zamanda çekimliyorum tüm fiilleri
tüm cümlelerimde öznesin
gözlerim tümleçlerde demleniyor paragraflarýmda sevda kokusu
içinde acýlar büyütmüþ kuþlar geçiyor
kanatlarý yýrtýyor diyaframýmý
aðzý kapatýlan bir poyraz gibi içim
avutamýyorum hüzünlerimi türkülere batmýþ durumdayým
nakarat nakarat sevdaya öykünüyorum bilmiyorsun
vurulmuþ bir uçurtma gibi irtifadayým
yitik öykülerden alýntý bir cümle var avuçlarýmda
gece kuþlarýna tutunarak
kar çiçeklerine sürükleniyorum görmüyorsun
çayýma þeker olduðun günden beri
içimde büyürken ebemkuþaðý
dudaðým üþüyor bilmiyorsun
/Antalya/Ocak 2015
Sýtký Özkaya