YETER Kİ MUTLU OLSUN

Kara kaplý deftere yazdýrýrken adýmý
Ýncileri dökülüp, dudaðý incinmesin
Kem sözüyle kýrdý ya kolumu, kanadýmý
Ýstediði bu ise, gözümde yaþ dinmesin

O ne biçim bakýþtý öne eðdirdi seri
Düþman bile getirmez böyle acý haberi
Ona layýk deðilmiþ benim gibi serseri
Devam etsin uçmaya, aman yere inmesin

Vuslata deðer biçtim aþkýn mihenk taþýnda
Nöbetçiyim bu gece anýlarýn baþýnda
Sevinsin, üzülmesin ruhu çocuk yaþýnda
Düþer diye korkarým, düþ atýna binmesin

Ayrýlýk rüzgârýndan çöle dönerken gölüm
Baþýmda sevda yeli, gülerek gelsin ölüm
Dikeni batar cana allanýr beyaz gülüm
Dokunmasýn tenime, mis kokusu sinmesin

Bir garip âþýk derler, bilmez miyim haddimi
Karlarým eridikçe yýkýp geçtim bendimi
Yeter ki mutlu olsun, zincirlerim kendimi
Hazýrlasýn hançeri vurmaya çekinmesin
Þerife Çýnar
Sosyal Medyada Paylaşın: