Însanýn bile bile ölüme gitmesi nasýl bir duygudur bilinmez.. Her adýmýn ayrýlýða Her adýmýn geride býraktýðýn yeni bir acýya Ve her adýmýn ebedi aralanan sonsuz kapýya yönelir.. Vakit saat gelince el kol baðlanýr, diller susar lâl olur.. Çaresiz beklerken zamanýn saatten bir saniye bile düþmesini izlersin sadece, Koridorda yürüyen baþý öne eðik insanlarý.. Sesler çýðlýk olurken hastahane odalarýnda biz senin sað çýkmana ’elhamdülillah’ diyebildik usulca.. Gözlerini açýnca ansýzýn hayata, nelerin beklediðini anlamaz insan aslýnda.. Îmtihan deryasýdýr göze süslü gelen bu yalan dünya.. Fani olan bu tatlý görünümlü rüyada; Kimisi gönlünce eðlenir, Kimisi sabredib derdi çekmesini bilir.. Kimisi bekler, beklenir Kimisi sever, sevilir Kimisi de sadece Allah’ýn huzurunda eðilir.. Ve huþu ile adým atmaya baþlar sonsuzluða.. Sonra içinden seslenir sonsuzluða; ’hadi bismilah’ yolculuk vuslat’a.. yolculuk huzura yolculuk bizi hiç terketmeyen her þeyin sahibi Allah’a..
Vuslata Yolcu..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sadece Şiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.