Hani dalýp gidersin gökyüzünün maviliðine ve bir bulut iliþir gözlerin önüne.. Rüzgârýn bulutu pervasýzca oradan oraya savurmasýný izlersin sessizce.. Þimdi bizde bir bulut gibi kendimizi savurduk en ücra köþelere.. Hem oyuncusu olduk bu filmin hem en ön sýrada izleyen seyircisi.. Dur diyemedik yaþanmýþlýklara.. Önüne geçemedik kýrýlmýþlýklarýn.. Her gün biraz daha çok üzdük kendimizi..Oysa biz küçükken evcilik oyunlarýnda hep mutlu olurduk..Þimdi ise evlilik deyince bile korkuyor insan.. Kýrýlmaktan, Yýpranmaktan Sessizce aðlamaktan Dört duvar arasýnda yanlýz kalmaktan.. Artýk daha iyi biliyorum þimdi.. Biz ebedi misafir edemedik mutluluðu ve bir rüzgâr gibi gelip geçti mutlu olduðumuz saniyeler sevgili.. Ve payýmýza ayrý oturmalar soðuk çaylar birde tebessümü eskimiþ suratlar düþtü..
Vuslat’a Yolcu
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sadece Şiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.