çocukluðum erik aðacýna bakar koyun koyuna kiraz aðacýyla türkülerle sallanýr elma aðacýndan düþlerin göðsüne göðsüne yazar rüyalarýný dalda bir erik çatlar
annem güneþin altýnda çalýþýr doyuracak gibi bütün dünyayý terler bir sofraltýlýk yer için yýkamadan yer topraðýyla soðukluk der alýr ateþimi
bir evcilik oyunudur yaþam bir türlü kalkamaz erik aðaçlarýnýn altýndan göze dal batar kulaða böcek kaçar orada oturur çocukluk
kalmaz salýncak kurulan elma aðacý kirazlar sökülür yere çýrpýlan kara erikler kalýr düþlerimizin çocuk bölümünde babam götürür pazarda satar pestilini çýkarýr annem
çocukluðun damýnda otururuz ordan göz kýrparýz güneþe aþaðý atlasak bir kar yýðýnýnýn içine kayarýz sokaðýn çýkmazýndan daha çýkmaz yollara götürecek yerlere
eski karlarý özleriz özlediðimiz gibi erik aðaçlarýný aslýnda özlediðimiz muttur, sevgidir anne babamýzýn serin gölgesinde aðaçlarca uzatmaktýr kollarýmýzý özgürlüðe koþarýz öndeki topçu arkadaki bokçu
neden girer bu öne geçmek isteði o en lekesiz günlerde ne çýkar geçse erik aðacýnýn yapraklarý, kollarý kiraz aðacýný
oturur çocukluðum her yýl çoðalan erik sürgünlerinin yanýnda orada annem güneþe kafa tutar
29. 12. 2014 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.