izâhý elemden öteye deðil,hem piþkin hem poyraz bir kalbimin olmasý. öyle ki þivan bazen atlar çiziyorum kaðýtlara harflerden,gitmesin diye tamamlamýyorum çoðunu. arpasý hüzünden,suyu yaþýmdan biz böyle günde iki defa birbirimizi eksiltiyoruz sadece bu.. anladým,gördün harflerden yaptýðým her at gidemeyecek kadar üzgün..
dünya soðuk bir taþtýr kýrk cebirle bu baþlýðý ýsýttým cebimdeki doð(r)u üþümeleriyle buna sen, de ki buna gözlerine akþam batmýþ güneþ bile þahittir..
/
saçaklarý damlayan evlerin de kalbi kýrýldý her gün çirkin bir veba yüzünü bu evlerde yýkadý bir evin içten dýþa þarkýsýdýr bu paslý menteþenin konuþkanlýðý. ilkel bir aðrýyla,uygar bir yara sarma yöntemi eski mi,eski teflerin ritmi hâlâ sulara harfleri indiriyor ayet ayet. rüzgârýn dövdüðü soluklara iliþiyor kalbin uygarlýðýna damlýyor tane tane.. çalgýsý;bir kâvm’in göðsünde çarpan kapýlarýn bin yýllýk recm hâcmi.
sen gördün,ben anladým nasýl ki, kerpiç kerpiç söküldüm ellerimle ördüðüm duvarlardan iðneden sökülen ip gibi arýndýrdýlar beni,her yarasýný unutabildiðim çocukluðumdan. yola koydular yolcusunu içime toz ve küf kül ve kasvet ancak bir birini aðýrlar. bir birini sadeler süzer. bir mühürle dolaþmanýn yamasýný aþk da kapatamaz anladým.
yaz bunlarý þivan, hem gördün,hem anladýn ben sustan bir kaþýk daha hayat yedim. ellerimde bir bilezik mührü zamanýn ve dünyanýn iþlemesi kesikler,kývrýmlar geçtim hepsinden iki ayaklý bir atla. bana bir yükün bütün farzlarý kýldýrýldý abdâlým,pürüm hiç biri deðil zar adýnda,zor bilinmesin tembihle,telkinle atlattým kendimi fazlasýna gittim fazladan ziyaným. çanlarý ikna edemedim kýrýldýlar sulara indim,suslar baþýmda kýymýk tacý bu bir mürekkep hüznü on parmaðýmdan biri mutlaka suçlu, bu aralar pirinç ayýklar gibi taþlarý da ayýklýyorum diðer taþlardan aklýma yediriyorum büyümüþlüðümü çocuk yanýmla çýplak. þivesi yýrtýk bir azarla sesleniyorum susma n’olur çiz üstünü gitmelerimin sesim artýk gittiði yerden dönmüyor bana..
/ Yüksel Batu Sosyal Medyada Paylaşın:
Bager Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.