»» Çare mi ««

Ýnce bir kar yaðar kalpten içeri,
Sessiz sedasýz bir çýðlýk atýyor.
Deva diye gezer ruhumun eri,
Her geçen dakika hüzün katýyor.

Dökülüyor içten dýþa bir çare,
Islak acýlý bir o kadar yalnýz.
Çare mi, çareler bende biçare,
Dökülen yakýyor adý yok adsýz.

Ne kadar tuhaf ne kadar suskun kalp,
Sakladýðýn þeyler var fazla keskin.
Tutma sýðmaz onlar, zafersiz bu harp,
Kalp divane ama bir o kadar bitkin.

Aman ver yüreðim düþüncen yaman,
Ölüm kadar yalnýz ve ayný rengiz.
Öyle saçma hayat ki oldu saman,
Bu çaresizliðe biz nasýl dengiz.

Bitirin hayatý bana af çýksýn,
Anlatma anlama sadece yazma.
Onu hatýrlama yürek býraksýn,
Kendi kuyunu sen açýp kazma.

Es gönlüme kus her öfkeni bana,
Sensiz ölümdür bu kalp, ferman olsun.
Sor geçmiþe beni, korkma sorsana,
Bir umuttur sensiz yok, derman olsun.

SCKaradeniz [Mr. Lonely]
Sosyal Medyada Paylaşın: