»» Nefes Nefese ««
Hissettim deðiþen bir þey vardý,
Sessiz sedasýz bir aþýðým þimdi.
Kaybolan umutlar onu yazardý,
Yazmadan önce sen, hatýrla kimdi?
Geceleri baþlar gündüzü sarar,
Sayýklýyor þimdi çaresizce dil.
Gitmiyor bir an o, kalbimi yorar,
Baðlandým artýk ben, umutlarý sil.
Düþünmeden olmaz, ama yapamam,
Aklýmý kaybettim düþünemem ki.
Dayanýlmaz, bunu ben anlatamam,
Çaresiz bir hayat ellerindeki.
Bu nefes nefese bir maceraydý,
Sen yanlýþ düþündün ateþ gitmedi.
Yangýndan yangýna düþen saraydý,
Kalbimdeki acý asla bitmedi.
Senden kalan duygu, hayat yanýcý,
Seni düþünen ben kibrit olmuþum.
Açtýðýn bütün bu yara kalýcý,
Yara sýzladýkça yanýp solmuþum.
Boþ kelime deðil aþkýmýn sözü,
Sevgi kalpten kalbe akan lisandýr.
Tutuþtu çaresiz kalbimin közü,
Sönmeyecek, sensiz her gün talandýr
SCKaradeniz [Mr. Lonely]
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.