»» Kalemi Kırdım ««

Kalemi kýrdým bugün parçalarýný topla,
Elimde olmayanlarý yazdý o, hürmet et.
Anlamamýþým, ben çoktan vurulmuþum okla,
Kýrýlmýþ içimde ok, kalbime batmýþ hayret!

Sanki bir gölgeydi o, geldi ama geçmedi,
Bütün damarlarýmý deldi, sevgiyi çekti.
Hiçbir umut da býrakmadý ama yetmedi,
Kalp yalan söyledi, býrakamazdý o tekti.

Býrakmalý mýyým duygularýmý kenara,
Ruhuma susturucu takýp, tat almalýyým.
Ulaþmak için gömülü kalmýþ o esrara,
Baþarmak için kalbimi söküp atmalýyým.

Dert deðil tabi, öyle kuru anlatmak kolay,
Kelimeleri yedim ve kustum ben her gece.
Çare nedir yok ki çaresi, sevene yaþatmak kolay,
Düðümlendi boðazýma düþündüðüm her hece.

Saðýr mý herkes, yoksa hepiniz mi kördünüz,
Anlatmamýþým, anlamamýþlar, ben çaresiz.
Delirmiþ olmalýyým, bir gölge mi gördünüz,
Gömmüþüm kendimi duyulmamýþ, sen habersiz.

Kocaman umutlar çýldýrmýþ hastalýk gibi,
Gölge dedim, gölge gerçek ben onun sesi.
Gemi battý içinde yalnýz çaresiz biri,
Haykýrýþlar yalnýzlýk, çaresizliðin eþi.
Sosyal Medyada Paylaşın: