Avuçlarýmdan akan zamana bir bak, Dudaklarýn saymaya vakýf mý geçmiþi, Düþünceler mahzeninde küf tutmaya mahkûm hatýratýn, Canlanmak temaþasýndaki iþtiyakýna bir bak.
Duvarlara hapsedilmiþ güftelerin, Çýðlýklarýnda dirilir zaman, Yüreðe gizlenmiþ anýlarýn, Feryadýnda can bulur. Titrek melodiler armonisinin serenadýnda, Gizli bir mazinin kapýlarýný açýverir önünde.
Uzak ne kadar mesafedir sevgili, Bir evren köþesinden bir kapý eþiðine sürer mi lahzada yolculuðu, Siyahtan beyaza barýþtan savaþa kadar mýdýr mesafesi? Arþtan arza, ziyadan gölgeye düþer mi yolu hiç söyle?
Rüzgâr ýslýklarýnda feryatlar dinginleþiyor. Sislere karýþmanýn tam vakti þimdi. Kurþuni bir tuval çaðýrýyor ötelerden ruhumu, Elimde siyah ve beyazýn tonlarýnda griler, Renklere küsmüþ bir yazgýnýn, Acýlarý ve hüznüyle gidiyorum bu diyardan, El-veda uzak!
Z.TERZÝOÐLU/BURSAORHANGAZÝ 23ARALIK2014SALI ... Sosyal Medyada Paylaşın:
Zekeriya Terzioğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.