“O DELİ” BEN OLAYIM

Aþka düþmüþ akýllý, yeryüzünde var mý ki?
Kýrma beni ne olur, “o delin” ben olayým.
Açýk olan kapýndan, destursuz girsem bile
Sorma beni ne olur, “o delin” ben olayým.

Benim yerimde olsa, erirdi belki kaya
Aþkýn çilesin çekmek, zordur çýkmaktan aya
Sakýn ola kýnama, bana sevdâlý diye
Yerme beni ne olur, “o delin” ben olayým.

Hâlimi hiç sormayýn, ya attayým, yattayým
Öyle anlar olur ki, çadýrdayým, yurttayým
Ayrýlýk mý o da ne, ben zâten gurbetteyim?
Sürme beni ne olur, “o delin” ben olayým.

Saçýma aklar düþtü, giremedim baðýna
Kalbime zýpkýn vurdun, sen düþürdün aðýna
Tek sen beni çal yere, ellerin ayaðýna
Serme beni ne olur, “o delin” ben olayým.

Aþkýndan titreþir o, âþýk vurdukça defe
Sevdâ darasý farklý, nasýl denk gelsin kefe
O nâzik ellerinle, daha fazla gergefe
Germe beni ne olur, “o delin” ben olayým.

Âþýklýk kolay sanma, bineceði Burak yok
Düþmüþ sevdâ nârýna, aþka kanmýþ yürek yok
Yemiþ sevdâ okunu, tekrârýna gerek yok?
Vurma beni ne olur, “o delin” ben olayým.

Koþa koþa gelirim, yeter ki sen seslen de
Hurma göze sürme çek, el görmesin süslen de
Ýþve, cilve istemem, biraz olsun nazlan da
Yorma beni ne olur, “o delin” ben olayým…
Sarmasam da ben seni, “o delin” ben olayým…! ! !

Hanifi KARA


Sosyal Medyada Paylaşın: