Kimdiler ?

‘Diðerlerine benzeyen bir masalým yok.
Göðsüm daralýyor, yüreðim kanýyor;
Neden baþtan beri sonum böyle?
Her vakit Mona Lisa’yý yeniden çizebilirim.
Bir den bire Atatürk heykelinin karþýsýna çýkar,
Baðýra baðýra susabilirim bu ülkenin halini.
Acýklý bir þarký dinler, yaðmur olur ýslatýrým þehrimin topraðýný.
Arýnýp gitmeyecek hiç bir þey, bilirim çok iyi bilirim!

Beni bir gün Muhsin Yazýcýoðlu gibi öldürüp,
Sonra Uður Mumcu’nun manþetlerinde bildireceklerdi.
Uzun hikâyelerim olmayacaktý.
Gözlerin gözlerime bile deðmeyecekti!
Hiroþima da bir adamdým epeydir.
Renkleri bile farklý hep.

Herkes evlilik hikâyesini anlatacaktý ya da hayalini.
Savaþlarýn ortasýnda seviþtiði birinin, göðüs kafesini...
Oysa benim kimseye anlatacak bir sen’im yoktu.
Okuduðum kitaplar, yazdýklarým, duvardaki resimler, kalbimde çiziklerden ötesi yoktu.

Her þey suçtu!
Alýp gittiler, ne var ne yoksa.
Þimdi Ahmet Kaya’sýn sen deseler
Veyahut yol ol deseler Nazým’ýn sürgününe; ne fayda?
Çoktan öldü Deniz Gezme’miþ Berkin’inler.
Ýlerde doðma ihtimali olan çocuklarýný bile göremediler.
Suizan eylendi manþetler.
Sað dediler
Sol dediler.
Kimdiler.
Kimdiler?



Sosyal Medyada Paylaşın: