Ben sana aittim, O kadar naif o kadar tutkulu bir günün içinde asýyorum ki suratýmý, tüm öfkemin senin yüzünden kanadýðý kanaatindeyim. Caným hiç bir þey yapmak istemiyor, mutluluk papatya fallarýnýn sonuna benziyor. ’Hep sevmiyor. Gene gene gene… Hep yalnýz... Hep çaresiz. Ve âþýk... Rüzgârýn sesini dinle, ellerim tenine teðet geçerken uslanmazlýðýmýn nedeni duyumsayacaksýn... Farjat bu kez yalnýzca kemaný aðlatmayacak. Galiba; kaderim kinimin külliyatý.
Aðladýn ve öptüm.. Aðladým kördün…
Masallarýn hüsraný ile süslendi sonrasý. Sonra yaptýðým hiç bir þeyde anlam aramadým Ýzlediðim filmlerde, okuduðum kitaplarda ve gözyaþýmda yalnýzca sen vardýn. Yalnýzdým.
Filmler bile bunu konuþuyor. Anlamadýn mý hala? Birini öpmeden yani biri ile seviþmeden de âþýk olabilirsin. Býrak artýk þu yatak odalarýndaki loþ ýþýklarýn cazibesini. Býrakamýyorsan ‘aþk deme olanlara. Kirletme dokunmadan seviþenleri. Bizleri. Beni. Üzgünüm Öpmeyeceðim seni.
Sosyal Medyada Paylaşın:
emrhsaglam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.