Ey bana yakýn
ey bana uzak sevgili
asýp gölgeni gecenin tenhasýna
avuçlarýma bir kaç parça çaresizlik,
þehrime yarýný olmayan dünleri
býrakýp gitmiþsin
gitme
gitgide uzaklýðýný büyütme ömrüme
yüreðini yüreðimin üzerine koy
sokulsun nefesin nefesime
sende ellerim
sende gözlerim
sende var olan varlýðým bilmez misin?
..
Ey bana yakýn
ey bana uzak sevgili
adýný koyamadýðým hiçliðimle
ayný gök kubbe altýnda
ruhumu bedenime dar etme!
gel
hayatýn zamansýz
ki amansýz tuzaðýna kapýlmadan
hoyratça savrulduðumuz devran içinde
sustur içimdeki öksüz çocuðu
gülüþüne hasret yüzü
sobelenmeyi bekler...